Մեկնություններ Հովելի գրքի վերաբերյալ - Գլուխ 1

 

 

 

Նախաբան (1.1)

 

ա)  Գիրքը սկսվում է «Տիրոջ խոսքը, որ եղավ» մարգարեական մուտքով.

 

բ)   Ովսե 1.1.-ում, Միքիա 1.1-ում, Սոփոնիա 1.1-ում, Զաքարիա 1.1-ում նշված է նաև մարգարեության ժամանակը.

 

գ)   Հովելը Աբդիայի, Հովնանի, Նաումի, Ամբակումի և Մաղաքիայի նման ժամանա­կագրա­կան հղում չի նշում.

 

դ)   Նախաբանը մեր ուշադրությունը կենտրոնացնում է մարգարեության վրա (որպես Տիրոջ ուղղակի և մարգարեի միջոցով փոխանցվող խոսքի).

 

 

 

Գլուխ 1.

 

1.      Ո՞ւմ է ուղղում խոսքը (խ.2).

 

Ծերերին (ընդհանուր իմաստով) և Հուդայի բոլոր բնակիչներին։

 

2.      Ի՞նչ է պատվիրվում ունկնդիրներին (խ.3).

 

Աննախադեպ արհավիրքի մասին պատմել հետագա սերունդներին։

 

3.      Մարախների 4 տարբեր խմբերի նշանակությունն են (խ.4)՝

 

-    խառնիճ (եբր.՝ գազամ, որ նշանակում է կտրող, ավերող),

 

-    պարս կազմող մորեխ (եբր.՝ ըրբե, որ նշանակում է բազմապատկվել),

 

-    ջորեակ (եբր.՝ ելեք, որ նշանակում է ցատկող),

 

-    երևիլ (եբր.՝ հասիլ, որ նշանակում է խժռել)։

 

Մեկնաբանական ո՞ր ուղղությունն է գերադասելի. սրանք զարգացման 4 փուլե՞ր են, թե՞ միջատների ներխուժման հաջորդական ալիքներ.

 

Երկրորդը։

 

4.      Մարդկանց ո՞ր խմբին է դիմում մարգարեն առաջին հերթին և ի՞նչ կոչով (խ.5).

 

Արբածներին՝ գինարբուքից արթնանալու և ողբալու կոչով։

 

5.      Ինչպե՞ս է նկարագրված մարախների պարսերի քանակը, ավերածությունը և վնասակարությունը (խ.6).

 

Քանակը՝ անթիվ, ավերածությունը՝ զորավոր, վնասակարությունը՝ առյուծի ժանիքների պատճառած վնասի նման։

 

6.      Որթատունկի և թզենու ավերումը ի՞նչ է խորհրդանշում (խ.7).

 

Լինելով ընտրագույն մրգատուները՝ նրանց ավերումը խորհրդանշում է Հուդայի ամբողջական անկումը։

 

7.      Ի՞նչ կույսի է դիմում մարգարեն և անասելի սգի ի՞նչ պատկեր գործածում (խ.8).

 

ա. Կույսը ողջ ազգի խորհրդապատկերն է.

 

բ. Սուգը համեմատվում է այն աղջկա վշտի հետ, որի նշանածը դեռ չամուսնացած՝ մահանում է։

 

8.      Որո՞նք էին հացի ընծայի և ընծայահեղման գինու դադարեցման պատճառները, և ի՞նչ էին նրանք խորհրդանշում (խ.9,10).

 

ա. Երեք հիմնական բերքատեսակների՝ ցորենի, խաղողի և ձիթապտղի վերացումն էր.

 

բ. Դրանք օգտագործվում էին հացի ընծայի և գինու ընծայահեղման համար, որոնք զուգորդվում էին ամենօրյա ողջակեզների բերման հետ (Ելից 29.38։ Թվ.28.1).

 

գ. Իր հերթին այդ զոհաբերությունները պայմանն էին Իսրայել ժողովրդի հետ Աստծու հանդիպման (Ելից 29.42,43).

 

դ. Այս ամենի հետևանքով իրենց հանապազօրյա ծառայությունից զրկված քահանա­ները սգում էին։

 

9.      Ուրախության վերացման ի՞նչ պատճառ կարելի է տեսնել երկրագործների ու այգեգործների սգի մեջ (խ.11,12).

 

Բերքի ոչնչացման պատճառով չէին նշվելու նաև Առաջին բերքի, Պենտեկոստեի և Տաղավարների տոները (2Օր.26.1-12։16.9-12։16.13-15)։

 

10.  Հովել 1.13,14-ում, ընդդեմ համազգային աղետի, ի՞նչ միջոցների է կոչում մարգարեն.

 

ա. Քահանաների՝ գիշերը տաճարում անցկացնելը (շուրջօրյա աղոթքը).

 

բ. Քուրձը՝ որպես ապաշխարության և Աստծու առջև խոնարհության արտահայտություն՝ Նրա ողորմությանն ու ներմանն արժանանալու համար.

 

գ. Ծերերին և Հուդայի բոլոր բնակիչներին հոգևոր ժողովի հրավիրումը ։

 

11.  Համաձայն Հովել 1.15-ի՝ մարախների հարձակման հետևում ի՞նչը պիտի տեսներ Իսրայելի ժողովուրդը.

 

Արդարացի ցասումով միջամտող Աստծու դատապարտական ձեռքը։

 

12.  Հովել 1.16-18-ում ի՞նչ պատկերով է ամփոփված համազգային աղետը.

 

ա. Արտերը խարշակահար են եղել.

 

բ. Սերմերը փտել են հողակոշտերի տակ,

 

գ. Ամայացել են շտեմարանները, քանղվել ամբարները.

 

դ. Կտրվել է կերակուրը.

 

ե. Աստծու տանը դադարել է ուրախությունը.

 

զ. Հեծում (հառաչում) են անասունները։

 

է. Անարոտ թափառում են արջառները (խոշոր եղջերավորները) և սովից տանջվում սակավապետ ոչխարները։

 

13.  Նկարագրել Հովելի բարեխոսական աղոթքի ազդեցիկությունը 1.19,20-ում.

 

ա. Տիրոջը ներկայացնելով, թե երաշտից այրվել են անապատային (չմշակված) արոտները և դաշտային կեղևաթափ ծառերը,

 

բ. չորացել են ջրերի վտակները,

 

գ. իսկ անասունները, սաղմ.42.1-ի համաձայն, փոխանակ ծարավելու ջրերին՝ փափագում են Աստծու օգնությունը,

 

դ. հետևաբար առավել որքան մարդիկ դրա կարիքն ունեն.

 

ե. այդ նպատակով էլ Հովելը բարձրացնում է իր աղաղակը։

 

 

Comments:

Add comment


Security code
Refresh

Լրացուցիչ տեղեկություն