Մեկնություններ Հովելի գրքի վերաբերյալ

ԲԱԺԻՆՆԵՐ

Վերջին նյութերը

Կրեացիոնիզմի ուսմունքը

Քրիստոնեական Ընդհանուր Աստվածաբանությունը

Աստվածաշնչական և Մեկնողաբանական Աստվածաբանություն

Մեկնություններ Հովելի գրքի վերաբերյալ

Details: Published on Wednesday, 07 September 2011 17:52

Page 1 of 5

Մեկնություններ Հովելի գրքի վերաբերյալ

ա. Հեղինակի մասին.

Հեղինակի անունը նշանակում է Տերը (Յահվեն) Աստված է։

Հովել մարգարեի վերաբերյալ շատ աղքատիկ տեղեկություններ են հասել։ Նշվում է, որ նա Փաթուելի որդին է (1.1)։

բ. Գրքի գրման ժամանակի մասին.

Ընդունված է, որ փոքր մարգարեների գրքերի դասավորությունը Աստվածաշնչում նշանակություն ունի նրանց գրման ժամանակի որոշման համար։ Գրքի ժամանակի մասին առաջարկվել են տարբեր տեսակետներ՝ Ք.ծ.ա. IX-II դ.դ. ընկած ժամանակահատվածում։

1) Ըստ առաջին տեսակետի՝ գիրքը գրվել է Ք.ծ.ա. IX դարում (Վաղ մինչգերության շրջան, ավելի կոնկրետ՝ յոթնամյա Հովասի թագավորությունից հետո՝ 878-838 Ք.ծ.ա.)՝ ի նկատի ունենալով այն հանգամանքը, որ եբրայական կանոնում Հովելի մարգարեությունը գտնվում է Հովսիայի և Ամովսի մարգարեությունների միջև։ Նաև Տյուրոսի, Սիդոնի, Փղշտիայի, Եգիպտոսի և Եդովմի՝ հնում Իսրայելի թշնամիների մասին հիշատակության հանգամանքը (Հովել 3.4,19).

2) Ըստ երկրորդ տեսակետի՝ Ուշ մինչգերության շրջանում (597-587 թ.թ. Ք.ծ.ա.).

3) Համաձայն երրորդ տեսակետի՝ Հետգերության շրջանում։

գ. Գրման նպատակը.

1) Գրքի գրման առիթը եղել են 2 բնական աղետները և ռազմական ներխուժման վտանգը Հուդայի երկիր.

2) Նշվում են երեք նպատակներ.

ա) Իսրայել ժողովրդին ապաշխարությամբ բերել դեպի Տիրոջը (Հովել 1.14։2.15,16).

բ) Բարձրացնել բարեխոսական աղոթք Աստծու ողորմածության համար (2.12-17).

գ) Հաղորդել Աստծու մարգարեական պատգամը իր ժողովրդին (2.18-3.21)։

դ. Բնորոշ գծերը.

1) Ազգային աղետները (մորեխի հարձակումը, երաշտն ու սովը, հրդեհները, ռազմական ներխուժումը) դիտվում են որպես հոգևոր և բարոյական անկման հետևանք.

2) Աստծու կողմից աղետների թույլատվությունը հետապնդում է իր ժողովրդին արթնության տանելու նպատակ.

3) Գրքում ներկայացված է Աստծու հետ մտերիմ հարաբերություններ ունեցող բարեխոսի կերպարը.

4) Գիրքը պարունակում է Հին կտակարանում ամենահիմնարար մարգարեությունը Սուրբ Հոգու հեղման մասին.

ե. Կատարումը Նոր կտակարանում.

1) Սուրբ Հոգու հեղման մասին մարգարեությունը (Հովել 2.28-32) մեջբերվում է Պետրոսի կողմից Հոգեգալստի օրը (Գործք.2.16-21).

2) Պետրոսը մեջ է բերում նար փրկության համար Տիրոջ անունը կանչելու անհրաժեշտության հատվածը (Հովել.2.32։3.14։ Գործք 2.21,37-41)։ Նույն հատվածը հանդիպում ենք նաև Պողոսի մոտ՝ Հռ.10.13.

3) Վերջին օրերին կատարվելիք նշանների մասին (Հովել 2.30,31) հիշատակում են Տեր Հիսուսը (Մաթ.24.29), Պետրոս առաքյալը (գործք 2.19,20), ինչպես նաև Հովհաննեսը Պատմոսում (Հայտն.6.12-14).

4) Հայտնությունում իր հետագա զարգացումն է գտնում (Հայտն.14.18-20։16.12-16։19.19-21։20.7-9) Հովելի մարգարեությունը Աստծու դատի մասին Հովսափատի ձորում (Հովել 3.2,12-14).

5) Սուրբ Հոգու հեղման համեմատումը բերքահավաքի և անձրևների հետ (Հովել 2.23-27), ինչպես նաև նրանցից հետո նկարագրվող երկնային նշանները վերջին ժամանակներում (2.30-32) ցույց են տալիս, որ Սուրբ Հոգու առաջին հեղումը կատարվում է Հոգեգալստի ժամանակ, վերջինը՝ ժամանակների վերջում։

զ. Բովանդակությունը.

Նախաբան (1.1).

1) Հուդայի աղետները (1.2-20).

ա) Երկրի ամայացումը մորեխի պատճառով (1.2-12).

բ) Մարգարեի կոչը՝ ապաշխարության (1.13,14).

գ) Հարվածի առնչությունը Տիրոջ օրվա հետ (1.15-20).

2) Առավել ծանր պատժի անխուսափելիությունը (2.1-17).

ա) Ավերիչ բանակը (2.1-11).

բ) Համաժողովրդական ապաշխարության կոչ և ազատագրության հույսը (2.12-17).

3) Տիրոջ ապագա օրը (2.18-3.21).

ա) Արթնության մարգարեական խոստումը (2.18-27).

բ) Սուրբ Հոգու հեղման մարգարեական խոստումը (Գործք. 2.28-32).