ԴԻՎԱԲԱՆՈՒԹՅԱՆ ԴԱՍԱԳԻՐՔ - Դաս 5

 

 

Դյուրուսույց Աստվածաշնչյան Քոլեջ

Լեյքվուդ, Կալիֆոռնիա

 

ԴԱՍԸՆԹԱՑ N05. ԴԻՎԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ

ԴԱՍ 5

ԲՌՆՈՒԹՅԱՆ ՈԳԻՆ

 

Կոնսպեկտ

 

1. Կրկին տարատեսակ ոգիների աշխարհի մասին.

ա. Մարդու մեջ՝ տարատեսակ չար ոգիներ.

բ. Ոչ բոլոր դիվահարները՝ խելագար.

գ. Ճանաչել թշնամուն և մեր զորության աղբյուրը.

1)   Հոգևոր պատերազմում պարտության մի պատճառի մասին.

2)   Դավիթ թագավորի օրինակը.

3)   Ազատագրությունից հետո՝ Սուրբ Հոգու ներբնակություն:

2. Սպանության ոգին.

ա.  Համարներ Հին կտակարանից.

բ.   Սպանության մոլուցք.

գ.   Տարատեսակ դրսևորումներ.

1)   Անհաղթահարելի զորություն.

2)   Մթագնման նոպա.

3)   Ինչ-որ կերպարանքի ազդեցությամբ կատարված անբացատրելի գործողություն.

4)   Վամպիրություն.

5)   Տանջահարությունից բավարարության ստացում:

3.  Նախանձի ոգին (որ բերում է չարության զգացում ուրիշի հաջողություններն ու առավելությունները տեսնելիս).

ա.  Նախանձի ոգին և կռապաշտությունը.

բ.   Նախանձի ոգու դրսևորումները.  են և հաճախ աշխատում են միասին:

1)   Գործակցությունը սպանության ոգու հետ.

2)   Նախանձի ոգին հոգևոր կյանքում.

3)   Նախանձի ոգու կողոպուտը.

գ.   Անհանդուրժողականություն նախանձի ոգու հանդեպ:

 

***

 

«Երբ պիղծ ոգին դուրս է գալիս մարդուց, շրջում է անջուր տեղերում, հանգիստ փնտրելով, և չի գտնում: Այն ժամանակ ասում է. «Վերադառնամ իմ տունը, որտեղից դուրս եկա». և գալով այն գտնում է պարապ, մաքուր և հարդարված: Այն ժամանկ գնում է և իր հետ բերում ուրիշ յոթ`  իրենից ավելի չար ոգիներ, ու մտնելով`  բնակվում են այնտեղ. և այն մարդու վերջն ավելի չար է լինում, քան`  առաջ էր» (Մաթ. 12.43-45):

Ինչպես գիտենք, մարդը եռակազմ է և սատանայի կողմից կարող է ենթարկվել եռակի ճնշման. մարմնի, անձի և հոգու վրա:

Ավետարանը մեզ պատմում է, որ որոշ դեպքերում մարդու մեջ կարող է բնակվել չար ոգիների մի ամբողջ լեգեոն՝ տկարության, ստության« կրքի« բռնության, վախի« հպարտության (Առ.16.18)« ագահության« նախանձի« ինքնասպանության և այլ ոգիներ: Օրինակ՝ Ղուկաս 8.2-ում կարդում ենք, որ Հիսուսին հետևում էին. «մի քանի կանայք« որոնք բժշկվել էին չար ոգիներից և հիվանդություններից. Մարիամը« որ Մագդաղենացի էր կոչվում« որից յոթ դև էր դուրս եկել»:

Եվ այնուամենայնիվ, Մարիամն ազատագրվելուց ՀԵՏՈ ամենաերկարը մնաց՝ խաչի մոտ մյուս քույրերի հետ միասին և գերեզմանի մոտ՝ միայնակ: Նա առաջինն էր« որ արժանացավ Հարությալ Հիսուսի հետ հանդիպմանը և ավետեց Քրիստոսի հարությունը :

ՈՉ ԲՈԼՈՐ ԴԻՎԱՀԱՐՆԵՐԸ՝ ԽԵԼԱԳԱՐ

Այսօր միլիոնավորներ« ովքեր լցնում են սրճարանները« բարերը« խաղասրահները, հասարակաց տները« նաև նրանք, ովքեր հարգանք են վայելում հասարակության մեջ, կարող են դիվային կապանքնեի մեջ լինել: Բոլոր դիվահարները չեն« որ խելագարներ են, և հարկավոր է նրանց զսպաշապկի մեջ պահել:

Աստծու Խոսքն ասում է գադարացի դիվահարի մասին, որ չար ոգին «Երկար ժամանակ էր« ինչ բռնել էր նրան» (Ղուկաս 8.29): Հետևաբար« մարդը դրանից առաջ նորմալ էր եղել« իսկ հետո դարձել էր անկառավարելի: Իսկ չար ոգիները իրենց զոհերին սրընթաց տանում են դեպի դժոխք:

Բարեբախտաբար« նրանցից շատերը մասնակցում են արթնության ժողովներին և ազատագրվում դիվական ուժերից:

ՃԱՆԱՉԵԼ ԹՇՆԱՄՈՒՆ

II Համաշխարհային պատերազմում դաշնակիցների հաղթության պատճառն այն էր« որ նրանք գիտեին ոչ միայն թշնամու ուժի մասին, այլև ունեին հաղթական մարտավարություն:

Եկեղեցին պատերազմի մեջ է« և այդ մասին Եփես.6.12-ում հայտարարվում է. «Որովհետև մեր պատերազմը մարմնի և արյան հետ չի, այլ` իշխանությունների և  պետությունների , այս խավար աշխարհի իշխանների, երկնքի տակ եղող չար ոգիների հետ»:

Աստծու շատ մարդիկ պատերազմում ընկել են« որովհետև նրանք չեն իմացել« որ իրենց պատերազմը ՀՈԳԵՎՈՐ ՉԱՐ ՈՒԺԵՐԻ դեմ է: Նրանք նաև չեն տիրապետել այդ պատերազմի մարտավարությանը:

Միաժամանակ Հայտ. 12.12 հայտարարում է. «Վա'յ երկրի ու ծովի բնակիչներին« որ բանսարկուն իջավ ձեզ մոտ« մեծ ցասումով լցված« քանի որ գիտի« թե կարճ է իր ժամանակը»:

Այնպես որ Աստված աատանային Իր «սանձով» է պահում և դրանից ավելին առանց Իր թույլտվության չի կարող գնալ:

ԴԱՎԻԹ ԹԱԳԱՎՈՐԻ ՕՐԻՆԱԿԸ

Դավիթն Աստծու սրտի համեմատ մարդ էր:

Դա նա էր« որ Սաղմ.33.3-ում ասում էր. «Նոր երգ երգեցե'ք Նրան« վարպետությամբ նվագարանները զարկե'ք ցնծության ձայնով»: Դավիթն էր« որ Սաղմոս 81.1-ում ասում էր. «Ցնծացե'ք Աստծու առջև« որ մեր զորությունն է« ուրախությամբ աղաղակեցե'ք Հակոբի Աստծուն»: Եվ Սաղմոս 100.1-ում. «Աղաղակեցե'ք Տիրոջը« ով բոլոր երկիր»:

Բայց եկավ մի ժամանակ« երբ Դավիթը այլևս չէր երգում և փառաբանում Աստծուն: Ինչ որ բան էր պատահել նրա հետ. «Ո'վ Աստված« իմ մեջ մաքուր սիրտ ստեղծի'ր« և իմ ներսում ուղիղ հոգի նորոգիր: Ինձ երեսիցդ մի' ձգիր ու Քո Սուրբ Հոգին ինձանից մի' վերցրու: Քո փրկության ցնծությունը ինձ վերադարձրո'ւ, կամավոր հոգով ինձ հաստատիր: Ամբարիշտներին պիտի սովորեցնեմ Քո ճամփաներն ու մեղավորները Քեզ պիտի դառնան: Ո'վ Աստված, իմ փրկության Աստվածը« փրկի'ր ինձ արյունահեղությունից, ու լեզուս ցնծությամբ պիտի խոսի Քո արդարության մասին» (Սաղմ. 51.10-14):

Տեսնում ենք, թե ինչպես Դավիթն, իր երեսի վրա ընկած, Աստծուց ազատագրություն է աղաչում: Որովհետև նա թույլ էր տվել« որ կրքի ոգին նվաճի իրեն և մեղք գործել տա: Իսկ հիմա  փորձում էր Դավթի կյանքը ղեկավարել: Եվ Դավիթն աղաչում էր Աստծուն« որ ազատի իրեն:

Եթե նա իմանար« որ այդ ամբողջ փորձությունը Սատանայի մի հնարք էր և թե ինչպես պետք էր պատերազմել դրա դեմ« նա  հաղթական դուրս կգար այդ գայթակղությունից:

Մենք նույնպես, եթե չգիտենք ինչպես պատերազմել հոգևոր ճակատամարտում« ինքներս կհայտնվենք նույն դժվարին իրավիճակում:

ԱԶԱՏԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆԻՑ ՀԵՏՈ՝ ՍՈՒՐԲ ՀՈԳՈՒ ՆԵՐԲՆԱԿՈՒԹՅՈՒՆ

Պիղծ ոգին կամավոր չի հեռանում: Դուրս քշվելուց հետո, երբ  չի կարողանում գտնել ուրիշ մեկին« որի մեջ բնակվի, ասում է. «Վերադառնամ իմ տունը« որտեղից դուրս եկա»: Երբ այն գտնում է դատարկ,  իր հետ ավելի չար յոթ ոգիներ է բերում:

Այնպես որ ազատագրությունից հետո անհրաժեշտ է ապաշխարությամբ ու փրկարար հավատքով վերածնվել և Սուրբ Հոգու ներբնակությունն ունենալ:

ՍՊԱՆՈՒԹՅԱՆ ՈԳԻՆ

Դատ.9.23-ի համաձայն՝ Աբիմելեքի և Սյուքեմի բնակիչների մեջ չար ոգի է ուղարկվում, որը տանում է փոխադարձ ատելության, հակամարտության և սպանության:

1 Թագ.18.10,11-ի և 19.9,10-ի համաձայն՝ չար ոգու ազդեցությամբ Սավուղը փորձում է նիզակահարել Դավթին:

Մի մարդ ասում էր. «Մարդասպանությունը իմ սիրած զբաղմունքն է»: Թեև նա միայն 26 տարեկան էր« նա խոստովանեց« որ 10 մարդ է սպանել երեք տարվա ընթացքում: Նա բացատրում էր. «Սմեն մարդ ունի բուռն ձգտում: Մեկը սիրում է շախմատ խաղալ« մեկ ուրիշը` թղթախաղ: ԵՍ ԷԼ ՄԱՐԴԿԱՆՑ ԵՄ ՍՊԱՆՈՒՄ»: Պատկերացրե'ք միայն« այս մարդը մարդասպանությունը համեմատում է շախմատ խաղալու հետ: Սա բուռն սե՞ր է: Անշուշտ սպանության ոգու կապանք է:

ՏԱՐԱՏԵՍԱԿ ԴՐՍԵՎՈՐՈՒՄՆԵՐ

Համաձայն ոստիկանության տեղեկատվության՝ 14 տարեկան մի տղա հանձնվել էր ոստիկաններին մի փոքր աղջկա մեծ դանակով մանր մասերի կտրատելուց հետո: Նա հարձակվել էր աղջկա վրա« երբ վերջինս անցել էր իր տան մոտով: Հարցաքննության ժամանակ տղան ասել էր. «Մեկին կտրատելու անհաղթահարելի ցանկություն ունեցա: Դա նման էր մի անհաղթահարելի զորության« որը ՍՏԻՊԵՑ ԻՆՁ ԱՆԵԼ ԴԱ»:

Դիվային զորությունից բացի ոչ մի բան չէր կարող այնպես կառավարել նրան« որ ստիպեր մսագործի դանակով այսպիսի սարսափելի բան գործել:

Չիկագոյի մի լրագրում կարդում ենք, որ ամրակազմ« սիրունատես մի երիտասարդ ոստիկանատուն էր զանգահարել ու ասել. «Ես իմ փողկապը հայտնաբերել եմ մի խեղդամահ կնոջ պարանոցին»: Երբ երիտասարդը ոստիկանին առաջնորդել էր Ուեստ Մադիսոն փողոցի նրբանցք« որտեղ 35 տարեկանի մոտ մի կնոջ մարմին էր ընկած, այնուհետև ասել էր. «Սա իմ փողկապն է« ենթադրում եմ« որ ես եմ սպանել նրան« բայց որևէ բան չեմ հիշում մինչև ուշքի գալս« երբ փորձում էի փողկապս հանել կնոջ պարանոցից: Առաջին անգամ տեսել են նրան« երբ ուշքի եմ եկել:  Չգիտեմ«  որտեղ եմ հանդիպել նրան« որտեղ ենք եղել կամ ինչ ենք արել միասին»:

Հետազոտության արդյունքում սպան հայնտաբերեց« որ այս երիտասարդի մոտ մթագնման նոպա է եղել:

Յուրքանաչյուր մարդ« ով գտնվում է այսպիսի նոպայի ազդեցության տակ« պետք է ազատագրվի սպանության ոգուց:

«Սան-Թայմզ»-ի մի հոդվածում սպանության մի դեպքի մասին է պատմվում« որը համազգային հրապարակման արժանացավ: 21 տարեկան մի երիտասարդ աղջիկ սպանել էր հորը« երբ նա հիվանդանացում անհույս պառկած, մահանում էր քաղցկեղից: Ստորև ներկայացվում է դատապաշտպանի և աղջկա խոսակցությունից մի հատված.

- Հիշո՞ւմ եք« որ սպանել եք Ձեր հորը«- հարցնում էր դատապաշտպանը:

- Ո'չ:

- Հիշո՞ւմ եք« որ գնացել եք տուն հրացանի համար:

- Ո'չ« - աղաղակեց աղջիկն արցունքներն աչքերին:

- Սիրե՞լ եք Ձեր հորը:

- Այո':

- Քաղցկեղից վախեցե՞լ եք:

- Այո':

Անշուշտ սպանության ոգին մթագնման նոպա է առաջացրել և սպանության մղել:

Ուզում եմ ներկայացնել այլ դեպքեր ևս: Մի բժիշկ օդ էր ներարկել մի կնոջ բազկերակի մեջ« որը մահվան պատճառ էր դարձել: Ահա բժշկի վկայությունը. «Մեջս մի բան մտավ և ինձ ստիպեց« որ սա անեմ: Ես չեմ կարող ճիշտ ձևով բացատրել իմ գործողությունները... Երբ նրան նայեցի« ինչ որ ԿԵՐՊԱՐԱՆՔ ԵՐԵՎԱՑ« և թե ինչո՞ւ արեցի դա« չեմ կարող ասել: Երբևէ մտադրություն չեմ ունեցել սպանելու տիկնոջը: Ես օդ եմ ներակել նրա բազկի մեջ մինչև 103 նիշը»:

Շատ անգամ մարդասպանը նույնիսկ չի պատկերացնում« թե այսպիսի ահավոր բան է գործել:

Չիկագոյում մի մարդ էր ձերբակալվել« ով մի քանի կնոջ էր սպանել« իսկ մյուսներին էլ մարմնական լուրջ վնասվածքներ հասցրել: Դա կատարվել էր այսպես. Չիկագոյի փողոցներից մեկում մի քանի կնոջ վրա հարձակում է եղել: Կենդանի մնացածներից ոչ մեկը չէր կարողանում ասել« թե ի՞նչ հարձակում է եղել իրենց վրա« բայց նրանց մարմինները կծոտված էին կարծես կենդանու ատամներով: Յուրաքանչյուր անգամ այն կանայք« որոնց վրա հարձակում էր լինում« նկարագրում էին« թե լսել են սարսափելի ձայն` նման շան ոռնոցի: Երրորդ անգամ հարձակում գործելուց հետո արդեն ոստիկանական հատուկ կարգախումբը և խուզարկուները պարեկություն էին անում այդ հատվածում: Մի գիշեր« ոստիկանների հատուկ ջոկատը հանկարծ կնոջ ճիչ է լսում, որին անմիջապես հետևում է շան ոռնոց: Մի խուզարկու այնուամենայնիվ ասում է. «Սա շան ոռնոց չէ, այլ՝ մարդու ձայն»: Երբ մոլագարը ձերբակալվում է, նրա տարօրինակ խոստովանությունը համազգային սենսացիա է առաջացնում: Այդ դեպքը հոգեբույժների քննարկաման առաջնային թեման դարձավ: Երբ այս մարդը փորձաքննության էր տարվում« նրա պաշտպանն ասես խելագարվում էր: Ականավոր հոգեբույժները վկայում էին« որ նա հոգեգար է: Երդվյալ ատենակալների դատավճռով նրան տանում են հոգեբուժարան: Բայց պետական մեղադրողի բողոքի համաձայն՝ Իլինոյսի Բարձրագույն դատարանը նոր փորձաքննության որոշում է կայացնում:

Դատական նոր որոշման համաձայն՝ նրան մահվան են դատապարտում, իսկ 1931թ. հոկտեմբերի 31-ին ոռնացող մարդասպանին նստեցրեցին էլեկտրական աթոռի վրա: Ոչ մի ձայն չեկավ նրա դողդողացող շրթունքներից. երեք րոպե հետո նա մահացավ:

Անձնական խոստովանության ժամանակ մոլագարն ասել է. «Այո'« ես եմ սպանել նրան: Բայց չեմ կարող ասել« թե ինչու: Միայն մի բան կարող եմ ասել« որ անհաղթահարելի  մի ուժ է գալիս ինձ վրա« որ գնամ Արևմտյան Չիկագո: Մի անհագ ծարավ էի զգում՝ կնոջ արյուն խմելու: Ես անկարող էի կառավարել ինձ:  Ես ես չէի: Ինչ որ բան կար իմ ներսում:  Ես ինձ զգում էի գիշատիչ կենդանու նման: Հետո ճչում էի՝ թռչելով առաջին հանդիպած կնոջ վրա« կծում էի նրան իմ ատամներով մինչև արյունն ազատորեն հոսեր« և ծծում էի արյունը նրա մարմնից« որ հագեցնեի ծարավս»:

1953թ. սեպտեմբերի 23-ին Պոլկանոյում (Իտալիա) մի մարդասպան ձերբակալվեց բազմաթիվ դեռահաս աղջիկների սպանության համար: Նախքան սպանելը մոլոգարը նրանց մի քանի օր տանջում էր քարանձավում: Նրան մամուլում անվանում էին «քարանձավային մարդասպան»: Եվ միայն մարդասպանը գիտեր« թե երբ «քարանձավային մարդասպանը» մտավ իր կյանքի մեջ:  Առաջին զոհը Գերթրուդ Քութինն էր` դպրոցի գրավիչ և ուրախ մի ուսուցչուհի: Նրան հաջորդում են մի շարք գեղեցիկ երիտասարդ աղջիկներ: Փորձաքննության ժամանակ «քարանձավային մարդասպանը» ապշեցրեց լսարանին« երբ հայտարարեց. «Ե'ս չեմ սպանություն անողը: Դա իմ ներսում գտնվող մարդն է անում: Մի քարանձավային մարդ է բնակվում իմ ներսում, և ես չեմ կարող պատասխան տալ նրա փոխարեն: Երբ նա սկսում է կատաղել« այդ դեպքում միայն արյունն է բավարարում նրան»:

ՆԱԽԱՆՁԻ ՈԳԻՆ (որ բերում է չարության զգացում ուրիշի հաջողություններն ու առավելությունները տեսնելիս)

Համաձայն Եզեկ.8.3,5-ի՝ Աստծու տան մեջ իսրայելցիները կանգնեցրել էին նախանձագրգիռ կուռք (նախանձի կուռքը), իսկ ըստ 1Կոր.10.20-ի՝ կռապաշտական զոհաբերությունը հաղորդակցություն է չար ոգիների հետ:

Սպանության և նախանձի ոգիները  գործակիցներ են և հաճախ աշխատում են միասին:

Երբեմն նախանձը դրդում է, որ մի կին ասի մյուսին. «Քո ամուսինը գիշերները աշխատանքի անվան տակ հավանաբար սիրախաղ է ունենում մեկ ուրիշ կնոջ հետ»:

Այսօր շատ երեխաներ ծնողների պատճառով ասես ապրում են դժոխքում« քանի որ ընտանիքը բռնված է խանդի ոգու կապանքով (Երգ երգոց 8.6՝ «Նախանձը դաժան է դժոխքի նման»):

Նյու Յորքում խանդոտ ամուսինը սպանում է կնոջը, ով 15 րոպե ուշացած է գալիս տուն: Սկզբում ամուսինը թույլ է տալիս կնոջը՝ այցելելու իր մորը: Կինը խոստանում է վերադառնալ 15.45-ին, սակայն տուն է գալիս 16.00-ին: Խանդի կատաղությամբ բռնկված ամուսինը ծեծում է նրան մուրճով« իսկ հետո՝ խեղդում իր գոտիով: «Կարծում էի« թե կորցնում էի նրան: Խելագարի պես խանդոտ էի: Ես չհավատացի նրան« երբ ասում էր« թե ուշացել էր տրոլեյբուսի պատճառով: Որքա¯ն շատ եմ սիրում ես նրան: Թողեք վերջին անգամ համբուրեմ նրան»,- բացատրություն է տալիս ամուսինը: Անկասկած այս մարդը ղեկավարվում էր նախանձի ոգով:

Այս կանաչ աչքերով հրեշը օրեցօր շատերին է իր կապանքների մեջ առնում: Այն հարյուրավոր ամուսնություններ է քայքայում և բաժանման պատճառ դառնում:

Այն գլուխ է բարձրացնում անգամ քարոզիչների շրջանում. «Ո'չ, նրանք չեն քարոզել այդպիսի շատ մարդկանց, ինչպես իրենք են պատմում: Նրանք խորամանկությամբ պատկերներն այնպես են մոնտաժում,  որ մեծ ամբոխ երևա»:

Մի հովիվ նախանձում է մեկ ուրիշին, որովհետև ավելի մեծ աղոթատուն է կառուցել կամ ավելի մեծ վրան ունի, և շատերն են նրա միջոցով Քրիստոսին գալիս:

Նախանձ քարոզիչը, ուրախանալու փոխարեն, որ շատ մարդիկ են գալիս փրկության,  հայտարարում է. «Նրանք իրականում փրկված չեն»:

Այս ոգին կողոպտում է խաղաղությունը, անհանգստություն, տրտունջ, բարկություն և մահ է բերում.

-  «Նախանձի առջև ո՞վ կարող է կանգնել» (Առ.27.4),

-  «Նախանձը ամուսնու կատաղությունն է և չի խնայի վրեժխնդրության օրը» (Առ.6.34),

-  «Նախանձը փտություն է ոսկորներին» (Առ.14.30),

-  «Հիմարին սպանում է բարկությունը, նախանձը մեռցնում է անմիտին» (Հոբ.5.2),

-  «Ուր նախանձ և կռիվ կա, այնտեղ անկարգություն և ամեն չար բան կա» (Հակ.3.16):

Թույլ չտա՛նք, որ այն ազդի մեր կյանքի վրա. «Եթե Որդին ձեզ ազատ դարձնի, դուք հիրավի ազատ կլինեք» (Հովհ. 8.36):

 

ՀԻՇՈՂՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ ՊԱՀԵԼՈՒ ԽՈՍՔԵՐ ՍՈՒՐԲ ԳՐՔԻՑ

 

Մաթ. 12.43-45

Ղուկաս 8.2

Սաղմ. 100.1

Երգ երգոց 8.6

Սաղմ. 81.1

Ղուկաս 8.29

Եփես. 6.12

Սաղմ. 51.10-14

 

Comments:

Add comment


Security code
Refresh

Լրացուցիչ տեղեկություն