ԴԻՎԱԲԱՆՈՒԹՅԱՆ ԴԱՍԱԳԻՐՔ

ԲԱԺԻՆՆԵՐ

Վերջին նյութերը

Կրեացիոնիզմի ուսմունքը

Քրիստոնեական Ընդհանուր Աստվածաբանությունը

Համակարգված Աստվածաբանություն

Հրեշտակաբանություն

ԴԻՎԱԲԱՆՈՒԹՅԱՆ ԴԱՍԱԳԻՐՔ

ԴԻՎԱԲԱՆՈՒԹՅԱՆ ԴԱՍԱԳԻՐՔ - Դաս 10

Details: Published on Friday, 21 October 2011 16:59

Page 15 of 15

Դյուրուսույց Աստվածաշնչյան Քոլեջ

Լեյքվուդ, Կալիֆոռնիա

ԴԱՍԸՆԹԱՑ N⁰5. ԴԻՎԱԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ

ԴԱՍ 10

ԱՄՓՈՓՈՒՄ

ԴԱՍ 1. ՉԱՐ ՈԳԻՆԵՐԻ ԻՐԱԿԱՆ ԼԻՆԵԼԸ

1. Դասընթացում քննարկվող հարցերը.

2. Չար ոգիների իրական լինելը.

3. Չար ոգիներից ազատագրության մասին.

ա. Չար ոգիների հարցը Աստվածաշնչում.

1) Լեգիոնի դեպքը Ղուկաս 8.27-ում և Մարկոս 5.1-14-ում.

2) Փիլիպոսի ազատագրական ծառայությունը (Գործք 8.6«7).

բ. Մերօրյա դեպքերի մասին.

1) Նոպայի մեջ ընկած մարդը, ում բերանից արյուն էր գալիս և անասնական ձայն էր հանում (Մարկ.9.17-27՝ լուսնոտ պատանու դեպքը).

2) 8 տարի շարունակ համրացած մարդու բժշկությունը, երբ Հիսուսի անունով հեռացվում է համրության ոգին (Մարկ.16.17: Մաթ.9.32,33՝ «Երբ դևը դուրս եկավ, համրը խոսեց»):

3) Երկու եղբայրների ազատագրությունը խլության ոգուց.

4) Խլության ոգու հեռացման հետևողականությունը.

5) 11 ոգիների հեռացումը դիվահար կնոջից.

6) «Ձայն Բժշկության» ամսագրից (դեկտեմբեր, 1951) «ՆԱԽԿԻՆՈՒՄ ԱՄԲՈՂՋՈՎԻՆ ԿՈՒՅՐԸ ԿՐԿԻՆ ՏԵՍՆՈՒՄ Է» վկայությունը՝ կուրության ոգու հեռացումը.

գ. Սատանայի դեմ հոգևոր պատերազմի կոչը.

1) Հիսուս պատվիրեց դևեր հանել՝ Մարկ.16.17.

2) Պողոսը զգուշացումը Եփես. 6.11-13-ում.

ԴԱՍ 2. ՄԱՍ ԱՌԱՋԻՆ. ՉԱՐ ՈԳԻՆԵՐԻ ԾԱԳՈՒՄԸ. ԿԱՊԱՆՔՆԵՐԻ ՏԱՐԲԵՐԱԿՈԻՄԸ

1. Սատանա և չար ոգիներ. համառոտ ակնարկ

Աստծու Խոսքը՝ հոգևոր ոլորտի մասին տեղեկատվության միակ ճշմարիտ աղբյուրը (Հռ.3.4).

Սատանայի անունները՝ Հակառակորդ (1Պետ.5.8), Բեեղզեբուղ (Մաթ.12.27), Ստության հայր (Հովհ.8.44), Վիշապ (Հայտն.12), Այս աշխարհի աստված (2Կոր.4.4).

ա. ԾԱԳՈՒՄԸ.

- Սուրբ Գրքում նշվում է մի խումբ հրեշտակների մեղանչման մասին (2Պետ.2.4: Հուդա6),

- Սատանան նախկինում օծյալ քերովբե էր, իմաստությամբ և գիտությամբ կատարյալ, որը իր հպարտության մեղքի պատճառով մերժվեց և հեռացվեց
(Եզ.28.12-19),

- Սուրբ Գիրքը պատկերացում է տալիս սատանայի մեղքի մասին (Ես.14.12),

- Սատանայի առաջացման ժամանակը (Ծննդ.1.1-ի և 1.2-ի միջև՝ ըստ «Խզման» տեսության [տե՛ս Հավելված 1-ը]: Ես. 14.17),

- Սատանան հրեշտակների մեջ ունեցավ իր դաշնակիցները (Մաթ.25.41: Հայտ.12.4):

բ. ԲՆՈՒԹՅՈՒՆԸ.

- Ի սկզբանե մեղանչում է (1Հովհ. 3.8),

- Մարդասպան է (Հովհ. 8. 44: Ծննդ. 3. 1-6),

- Ստության հայր է (Հովհ. 8. 44):

գ. ԳՈՐԾՈՒՆԵՈՒԹՅՈՒՆԸ.

- Լուսո հրեշտակի կերպարանք է ստանում (2Կոր. 11.14),

- Անհավատներին մտքով կուրացնում է (2Կոր. 4. 4),

- Հափշտակում է Աստծո խոսքի սերմը և որոմ ցանում (Մաթ. 13. 19,25),

- Չարախոսում է (Հայտ. 12.9,16: Զաք. 3.1),

- Կանգնած է հիվանդությունների և վախի ետևում (Գործք. 10.38),

- փորձիչ է (Մաթ. 4. 1-11: 1Թես. 3.5),

- Որոգայթում է (1Տիմ. 3.7: 2Տիմ. 2.26),

- Մտնում է սիրտը` բնակվելու (Հովհ. 13. 2,27),

- Ձգտում է մարդուն ամբողջովին կլանել(1Պետ. 5. 8),

- Ունի իր սպասավորները (2Կոր. 11. 14,15),

- Հանդես է գալու երրորդությամբ` սատանա (Հայտ. 13.2), նեռ (Հայտ. 13.1: 1Թես.2.8), սուտ մարգարե (Հայտ. 13.11: 16.13):

դ. ՍԱՏԱՆԱՅԻ ԹԱԳԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆԸ, աստիճանակարգությունը (Եփ. 6. 12),

- Իշխանություններ,

- Պետություններ,

- Աշխարհակալներ (Դան. 10. 13,20),

- Չար ոգիներ (Մաթ. 12. 43-45):

Տեսակները՝ ստության ոգի («Նրան ես կխաբեմ…Ելնեմ ու նրա բոլոր մարգարեների բերանը սուտ ոգի լինեմ»՝ 3Թագ.22.21,22), վախի (2Տիմ.2.7), հարցուկ (Գործք.16.16-18), մոլորության (1Տիմ.4.1) և այլն

ե. ՍԱՏԱՆԱՅԻ ՊԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆԸ ԱՍՏԾՈ ՈՐԴՈՒ` ՀԻՍՈՒՍ ՔՐԻՍՏՈՍԻ ԿՈՂՄԻՑ (Ծննդ. 3.15: 1Հովհ. 3.8).

- Հիսուս Իր երկրային գործունեության ընթացքում ազատագրում էր չար ոգիներից մարդկանց (Մաթ. 8.16: Գործք. 10. 38),

- Հիսուս Իր խաչի քավչարար մահով սատանային պարտության մատնեց և Ադամի սերնդի համար նրա իշխանությունից ազատվելու հնարավորություն ստեղծեց (Հովհ. 12. 31լ: Ղուկ. 10. 18: Եբր. 2. 14),

- Հիսուս, դժոխք մտնելով և հարություն առնելով Իր խաչի հաղթանակը սատանայի նկատմամբ գործնականում իրագործեց (Կող. 2. 15: Եփ. 4. 8):

զ. ԵԿԵՂԵՑՈՒ ԴԻՐՔԸ ԵՎ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ ՍԱՏԱՆԱՅԻ ԹԱԳԱՎՈՐՈՒԹՅԱՆ ՎՐԱ (Հռ.16.20).

- Արթուն մնալ (1Պետ. 5. 8) և սատանային տեղ չտալ (Եփ. 4. 27),

- Աստծո սպառազինությունը հագնել (Եփ. 6. 11,13-18) և սատանային հակառակ կանգնել (Հակ. 4. 7),

- Սատանային կապել (Մաթ. 18. 18: 12. 29) և նրա ենթկաներին հեռացնել (Ղուկ. 10.19: Մարկ. 16.17):

է. ՍԱՏԱՆԱՅԻ ԱՊԱԳԱՆ.

- Պիտի կապվի հազարամյա թագավորության ժամանակ (Հայտ. 20. 1-3),

- Կարճ ժամանակով պիտի արձակվի (Հայտ. 20. 7,8),

- Պիտի դատվի և նետվի հավիտենական կրակի լիճը (Հայտ. 20. 9,10: 1Կոր. 6.3 ):

2. Դիվային ճնշման մասին.

ա. Դիվային ճնշումը` վախ, անհանգստություն, գրգռվածություն, ֆիզիկական կամ մտավոր տառապանք: Չար ոգու կողմից կառավարումը՝ առանց նրա կապանքների մեջ լինելու (Աքաաբը 3Թագ. 22-ում: Ղուկաս 6.18-ում՝ դիվային ճնշման մասին).

բ. Կապանքներ, որոնք առաջացնում են հիվանդություններ կամ արատներ, առանց անձի ոլորտները կապելու (Ղուկաս 13.11-13: Հավատավոր կինը Հովհ.8.39-ում):

գ. Ճնշման հետևանքով առաջացած ներքին կապանքներ.

1) Սիրիացի կնոջ դստեր դեպքում ճնշումը՝ ներսից (Մատթ. 15.22: Մարկոս 7.26,29,30):

2) Ուսերին երկու դև ունեցող մարդու ազտագրությունից հետո չար ոգու վերադարձը և կրկին հեռացումից հետո Սուրբ Հոգով լցվելը (Մաթ.12.44):

3) Ֆլորիդայի Սեյնթ Պիթերսբուրգում ժողովի ժամանակ աղոթքի շարքին մոտեցած կինը, որն ազատագրվում է գլխին կուտակված և տանջալից ձայներ արձակող ամպից:

3. Դիվահարության կամ կապանքի մասին.

ա. Դիվային կապանքի բացատրությունը (ըստ Ուեբստերի բառարանի).

1) Գադարացի դիվահարը (Ղուկաս 8)՝ դիվային կապանքի մեջ.

2) Լուսնոտ տղայի դեպքը Մատթ. 17.14-16-ում.

բ. Հիսուսը՝ ազատարար.

1) Եսայի 61.1.

2) Գործք10.38.

3) Հիսուսը եկել է ազատագրելու՝ անկախ ճնշման ծանրությունից և տևականությունից. (Հովհ. 8.36).

ԴԱՍ 2. ՄԱՍ ԵՐԿՐՈՐԴ. ԴԻՎԱՅԻՆ ՎԱՐԴԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆԸ (1Տիմ. 4.1-3)

1. Դիվային վարդապետությունը և նրա տարածողները.

2. Սատանայի ծուղակը.

Կրոն՝ ա) Աստվածաշնչի փոխարեն՝ գիտական տեսություններով՝ աթեիզմին համարժեք (2Պետր. 2.1), մեղքի գոյության ժխտումով, մարդկային բարոյականությամբ, Աստվածային կայծով. բ) սառանց Քրիստոսի քավության, սրբացման (Եբր.12.14), Սուրբ Հոգու մկրտության (Գործք 1.8), գերբնական պարգևների, Խոսքին հետևող հրաշքների. գ) Ապաշխարության տանող արթնության ծառայությունների փոխարեն՝ մարդկային ծրագրերով:

3. Արդիականության վտանգը.

Աստվածաշնչի «սխալ» թարգմանությունը, հեղինակների կրթություն չունենալը, ճիշտ չշարադրված մտքերը, եբրայական առասպելաբանությունից օգտվելը, Քրիստոսի՝ կույսից չծնվելը, հրաշքների մասին Մարկոսի Ավետարանի վերջին հատվածի անստույգությունը և այլն:

4. Կազմակերպությո՞ւն, թե՞ օրգանիզմի մաս.

5. Դիվային վարդապետությունը՝ Երկինք տանող «հեշտ ճանապարհ».

Հավիտենական պատժի, մահից հետո գիտակցության ժխտումը, չարերի «լիակատար ոչնչացումը»:

6. Ժամանակավոր դժոխք՝ մեղք գործող քրիստոնյաների համար.

7. Ջրի մկրտությունը՝ երկինք գնալու անցաթուղթ.

8. Օկուլտական գիտություններ (թաքնագիտություն), սպիրիտիզմ (ոգեկանչություն), բախտագուշակություն (տե՛ս Հավելված 2).

9. Աղանդների դասակարգումը (տե՛ս Հավելված 4).

ա. Արևմտյան աղանդներ.

բ. Արևելյան աղանդներ.

գ. «Նոր դարի» աղանդներ.

դ. Ազատ մասոնություն.

ե. Սատանապաշտություն.

10. Օտար ձայների փոխարեն՝ Հիսուսի փնտրումը.

ԴԱՍ 3. ՄԱՍ ԱՌԱՋԻՆ. ՏԿԱՐՈՒԹՅԱՆ ՈԳԻՆ

1. Հիվանդության պատճառները.

1) Մեղքը՝ հիվանդության պատճառ (Հռ.5.12), կամ՝ հիվանդությունը՝ մեղքի հետևանք (2Օր.28.58-61: Մարկ.2.5: Հովհ.5.14: Հակ.5.16).

2) Չար ոգիների ճնշումը մարդու մարմնի, անձի և հոգու վրա՝ հիվանդության պատճառ (Ղուկ.13.11: Գործք.10.38: Մարկ.16.17,18).

ա) Դիվահարության դեպքեր Մարկոս 5-ում և 9.14-29-ում.

բ) Մաթ.12.22-ում՝ համրության և կուրության ոգու հեռացումը: Մարկ.9.24-ում՝ համրության և խլության ոգու.

գ) Կատարակտը (աչքի ոսպնյակի մթնագնում), որն առաջանում է աչքի վրա աճող և լույսին արգելք հանդիսացող կենդանի օրգանիզմներից, հնարավոր է, որ ներբնակվող ոգիների հետևանք լինի: Նմանապես՝ քաղցկեղը, ուռուցքները, խպիպը: Երբ նրանք հեռացվում են, գոյացությունը մահանում է: Հրաշքի դեպքում կարող են անմիջապես անհետանալ:

3) Ֆիզիկական պատճառներ.

ա) Սննդակարգի խախտումը (Սկզբում՝ բուսական՝ Ծննդ.1.29: Հետո՝ նաև կենդանական՝ բացառությամբ արյան՝ Ծննդ.9.3,4: Գործք.15.28,29): Առանց չարաշահումների և չափավորությամբ (Մաթ.4.4: 1Կոր.9.25).

բ) Հանգստի անտեսում (Յոթերորդ օրվա հանգիստը՝ նաև մարմնի համար՝ Ել.29.10).

գ) Մարմնամարզության անտեսումը (2Տիմ.4.8-ի բնագրում՝ «քիչ ժամանակի համար»).

դ) Վնասակար սովորույթներ՝ ընդդեմ Աստծու տաճարի (1Կոր.3.17-ում՝ Աստծու տաճարը չքայքայելու մասին: Հովհ.8.36-ում՝ մեր՝ ազատության կանչված լինելու մասին).

ե) Անբարենպաստ կլիմայի կամ վարակի նկատմամբ անհոգություն (Մաթ.4.7-ում՝ Աստծուն չփորձելու մասին: Եթե պարտադրված ենք նման պայմաններում ծառայելու՝ հանձնվել Տիրոջ պաշտպանությանը).

4) Էմոցիոնալ խանգարումների հետևանքները (վախ, հալյուցինացիաներ, զառացանք), որոնք առաջացնում են պսիխոսոմատիկ (հոգեմարմնավոր) հիվանդություններ՝ նյարդերի և մկանների ոչ նորմալ կծկումներ:

5) Աստծու խոստումների անգիտությունը կամ հավատքով դրանք չգործադրելը:

2. Բժշկագիտության դերը.

Մարդկային տառապանքների թեթևացում, սակայն ոչ՝ ունիվերսալություն:

3. Դիվային ոգիներից ազատագրությունը՝ Հիսուսի տված իշխանությամբ.

ա. Ղուկ.8.43-ում նկարագրված կնոջ հավատքի նման անհրաժեշտ է ճեղքել կասկածանքի, վախի, սխալ ուսուցումների և հուսահատության արգելքները և Հիսուսին հպվել.

բ. Եթե հիվանդության պատճառը տկարության ոգին է, ապա բժշկության համար միայն մեկ ճանապարհ կա. այդ ոգուց ազատվելը:

ԴԱՍ 3. ՄԱՍ ԵՐԿՐՈՐԴ. ՍՏՈՒԹՅԱՆ ՈԳԻՆ

1. Ստության ոգու գործունեության դրսևորումները մեր օրերում.

ա. Նշանակետը՝ Աքաաբ թագավորը (3Թագ. 22.21,22).

բ. Այսօր՝ հովվական ու ավետարանչական դաշտում:

1) Ստության ոգու ազդեցությամբ ամուսնալուծված կինը, ով այդ մասին մի քարոզի ազդեցությամբ արթնանալով՝ ելք էր փնտրում.

2) Եբր.12.17-ի տարբեր մեկնաբանություններ («Ապաշխարության տեղ չգտավ հոր մոտ, թեպետ և արցունքով խնդրեց այն»).

ա) Անկեղծ ապաշխարությունն անհնար է, եթե որոշակի չափն արդեն անցել է (դասագրքի մեկնաբանությունը).

բ) Եսավի ապաշխարությունը անկեղծ չէր, քանի որ նա զղջում էր ոչ թե իր մեղքի համար, այլ՝ օրհնության կորստի.

գ) Եսավի զղջումը չէր կարող հետ բերել Հակոբի ստացած օրհնությունը:

3) Ճշմարտությունն ատողների վիճակի վտանգավորությունը (2 Թես. 2.10,11).

ա) 3 Թագ.22-ում Աքաաբ թագավորի՝ ճշմարտությունն ընդունելու հնարավորության մերժումը (3Թագ.22.8).

բ) Երբ Աքաաբը Միքիային բանտ նետեց, այն ժամանակ Աստված թույլ տվեց, որ ստության ոգին մոտենա Աքաաբին սուտ մարգարեների շրթունքներով.

գ) ՎՏԱՆԳԱՎՈՐ Է ԱՍՏԾՈՒ ՃՇՄԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆԸ ՄԵՐԺԵԼԸ, որովհետև այդ պահին դուռ է բացվում ՍՏՈՒԹՅԱՆ ՈԳՈՒ համար.

գ. Ստության ոգու գործունեության մեթոդները.

1) Խոսում են որևէ մարդու միջոցով.

2) Կամ՝ ուղղակիորեն, ինչպես լսելի ձայնով, այնպես էլ տպավորությունների կամ հանգամանքների միջոցով.

3) Կարող են խոսել դժոխքի գոյության, բժշկության, բարեխոսյալների փրկության, Սուրբ Հոգով լցվելու, հափշտակության մասնակցության դեմ և այլն

2. Աստծու ձայնը տարբերելու մասին.

ա. 2 Կոր.13.13-ում՝ Սուրբ Հոգու հաղորդության մասին (կոյնոնիա՝ նաև Սուրբ Հոգու պատասխանատվությունը մեր ընկերակցության մեջ):

1) Յուրաքանչյուր վերածնվածի արտոնությունն է Աստծու Հոգով առաջնորդվելը (Հռ.8.14).

2) Այդ պատճառով անհրաժեշտ է հրաժարվել «բուրդ փռելու» մեթոդից (Դատ.6.36-40).

3) Երբ աղոթքով կոնտակտի մեջ ենք մտնում Տիրոջ հետ (1Կոր.14.2), դուրս գալով անձի ոլորտից (1Կոր.14.14), մեր հոգին դառնում է առաջնորդության միջոց (Առ.20.27՝ «Մարդու հոգին Տիրոջ ճրագն է»).

բ. Սուրբ Հոգով առաջնորդվելու կերպերը.

1) Ներքին վկայության միջոցով (Մարկ.2.8).

ա) Մեր վերածննդի մասին (Հռ.8.16).

բ) Սուրբ Հոգու ուսուցումը ստանալու համար (1 Հովհ.2.27).

2) Խղճմտանքի միջոցով (Հռ.9.1:Գործք.23.1).

ա) Հանդիմանելու մեղքի համար (1Հովհ.3.20,21).

բ) Պետրոսը Կոռնելիոսի պատվիրակների հետ պիտի գնար առանց խղճմտանքի խայթի (Գործք.10.20).

3) Տեսիլքների միջոցով.

ա) Հոգևոր տեսիլքներ ոչ ֆիզիկական աչքերով (Գործք.9.10,16-ում՝ Անանիան և Պողոսը).

բ) Հափշտակվածություն, երբ մարմնի զգայարանները կորցնում են իրենց զգայունությունը (Գործք.10.9-17՝ Պետրոսի տեսիլքը).

գ) Բացահայտ տեսիլքներ (Ղուկ.24.13-31՝ Հիսուսի հայտնությունը Էմավուսի ճամփորդներին).

4) Մարգարեությունների միջոցով.

ա) Հին կտակարանի մարգարեությունների մեծ մասի նման Հոգով ներշնչված ու լույսով ողողված մտքերի և հրեղեն խոսքի միջոցով.

բ) Հոգևոր աչքերի առջև հառնող տեսիլքների և երազների միջոցով (Դանիելի տեսիլքը 4 գազանների մասին՝ 7-րդ գլուխ, Հովսեփի և մոգերի երազները՝ Մաթ.ավ. 1-ին և 2-րդ գլուխներում).

գ) Սուրբ Հոգու ձայնի միջոցով (Ես.6).

դ) Նշանների միջոցով (Ագաբոսն իր ձեռքերն ու ոտքերը կապելով՝ մարգարեացավ Պողոսի առաջիկա ձերբակալության մասին՝ Գործք.21.11).

5) Լեզուներով պատգամի թարգմանության միջոցով (1Կոր.14.27).

գ. Առաջնորդության ստուգումը (1Թես.5.21:1Կոր.14.29).

1) Աստծու խոսքի միջոցով (1Հովհ.4.1-3).

2) Կատարման հավաստիության միջոցով (Ամբակում 2.3).

3) Աստծու զավակների ներքին վկայության միջոցով (1Կոր.2.11: Հովհ.10.4,5).

4) Փառավորելու է Աստծուն (Հովհ.16.14).

5) Շինություն է պատճառելու մարդկանց (1Կոր.14.3):

3. Քրիստոսի հաղթանակը սատանայի ստության դեմ Իր սպասավորության սկզբում (Մաթ.4).

ա. Փորձության մասին.

1) Երբ այն Աստծուց է, ապա հավատարմության քննություն է՝ մեր հավատքը բարձրացնելու նպատակով (Ծննդ.22՝ Աբրահամի փորձությունը).

2) Երբ սատանայից է, մեղքի հրապուրանք է (Հակ.1.14: 1Թես.3.5).

3) Հիսուս անապատը տարվեց Սուրբ Հոգուց՝ Հոր առջև հավատարմության քննություն տալու, բայց և սատանայից փորձվելու՝ նրա նկատմամբ հաղթանակ տանելու (Մաթ.4.1).

բ. Առաջին փորձությունը.

1) Մեր նախածնողները տեղիք տվեցին սատանայի կասկածին իրենց մտքում, ինչը հարուցեց անհավատություն նրանց սրտում և արտահայտվեց գործողությամբ (Ծննդ.3.1-6).

2) Մեր Տերը սատանայի կասկածանքին («Եթե Դու Աստծու Որդին ես») և Հոր հոգածության նկատմամբ անվստահությանը պատասխանեց՝ 2Օր.8.2,3-ը մեջբերելով. «Գրված է, թե ոչ միայն հացով կապրի մարդ, այլ Աստծու ամեն մի խոսքով».

3) Քանի որ Հիսուս մարդու համար Աստծու խոսքը հավատքի վահան, հոգևոր սնուցում և հաղթական սուր էր (Մաթ.4.4).

գ. Երկրորդ փորձությունը.

1) Սատանան ջանում է նաև խեղաթյուրել Աստծու խոսքը (91 սաղմոսից մեջբերված 11 և 12 խոսքերը վերաբերվում են Բարձրյալի ծածկոցի տակ բնակվողին և ոչ՝ սեփական ճանապարհով ընթացողին).

2) Նաև փորձում է Տեր Հիսուսին Սուրբ Հոգուց կախվածության գալիք երեք ու կես տարվա սպասավորության, նաև Գողգոթային տանող շավղից դուրս հանել դեպի հրաշագործությամբ Իր անձի փառավորումը (Հովհ.6.14,15).

3) Մինդեռ Հիսուսը կարիքը չուներ ստուգելու Աստծու խոսքը, որովհետև Նա վստահում էր Հոր հավատարմությանը՝ Ինքն էլ հավատարիմ լինելով (Հայտն.1.5:19.11).

դ. Փորձության մեջ հաղթության օրհնությունը.

1) Պարտված սատանան ժամանակավորապես թողեց Հիսուսին (Ղուկ.4.13).

ա) Ամեն մի փորձություն մի հնարավորություն է սատանայի նկատմամբ հաղթանակ տանելու. բ) Որքան շատ են փորձությունները, այնքան շատ՝ այդ հնարավորությունները. գ) Որքան ծանր է փորձությունը, այնքան մեծ՝ հաղթանակը

2) Փորձության ժամանակ արժանանում ենք Աստծու պահպանությանը.

ա) Ըստ Մարկ.1.13-ի՝ Հիսուս անապատում շրջապատված էր գազաններով. բ) Մնալով հավատքի, Հոգու և երկրպագության ոլորտում. գ) Այդ ոլորտում Տերը դառնում է նաև մեր Անվտանգությունը.

3) Փորձությանը նաև մեզ համար հաջորդում է հրեշտակների սպասավորությունը: Ամեն:

ԴԱՍ 4. ԿՐՔԻ ՈԳԻ

Մաս առաջին. ԿՐՔԻ ՈԳԻՆ. ԽՄԻՉՔ, ԾԽԱԽՈՏ, ԹՄՐԱԴԵՂԵՐ (ՄՈԼՈՒԹՅԱՆ ԿԱՊԱՆՔՆԵՐ)

1. Ընդդեմ առողջ դատողության.

ա. Ալկոհոլային խմիչքների չարաշահման, թմրադեղերի ընդունման պատճառը՝ դրանց զորության՝ սեփական կամքի ուժից ավելի մեծ լինելը:

բ. Թմրադեղերի և ալկոհոլի ներխուժումը հասարակության կենցաղի մեջ.

2. Կրքի ոգու հարկադրանքը.

ա. Խմիչքի, ծխախոտի, թմրադեղի օգտագործման մեջ (Հարբեցողությունը՝ ավելի քան հիվանդություն).

բ. Հարբեցողությունը՝ կրքի ոգու կապանք (Ես.5.11՝ «Վա^՜յ նրանց, որ առավոտ կանուխ վեր են կենում ու ցքիի հետևից վազում. ուշանում են իրիկունը, որովհետև գինին նրանց տաքացրել է», Առ.20.1՝ «Ծաղրող է գինին, խռովարար՝ ցքին. Ամեն ով դրանցով մոլորվի, իմաստուն չի լինի». Առ.23.31,32՝ «Մի նայիր գինուն, որ կարմրի է տալիս, որ բաժակի մեջ աչքով է անում…Նա վերջում օձի պես կկծի…». Առ.31.4՝ «Թագավորների բանը չէ գինի խմելը, և ոչ էլ իշխաններինը՝… օղի». 1Պետ.4.3՝ «Բավական է մեզ, որ կյանքի անցած ժամանակը… վարվում էինք գինեմոլություններով… արբեցություններով». Գաղ.5.16,19,21՝ «Հոգով գնացեք ու մարմնի ցանկությունները պիտի չկատարեք: Արդ մարմնի գործերը հայտնի են… գինովություններ…». 1Կոր.10.31՝ «Արդ, թե՛ ուտեք, թե՛ խմեք և թե՛ ինչ գործ որ անեք ամեն բան Աստծու փառքի համար արեք». Եփես.5.18՝ «Մի գինովցեք գինիով, այլ Հոգով լցվեցեք»):

Եվ այնուամենայնիվ այն ենթակա է քանդման Հիսուսի զորավոր անունով.

3. «Սիամական» երկվորյակները (1Կոր.6.19,20՝ «Չգիտեք որ ձեր մարմինները Սուրբ Հոգու տաճար են, որ ձեզանում է… և ձերը չեք… ուստի փառավորեցեք Աստծուն ձեր մարմնում և հոգում, որ Աստծունն են»).

ա. Դր. Ջոն Հարվեյ Քելլոգը ծխողի մարմնի խմիչք պահանջելու մասին.

բ. Դր. Շրումֆ-Պիերոն ծխախոտի և խմիչքի համատեղ օգտագործման առավել մեծ սկլերոտիկ վնասի մասին.

գ. Բժիշկներ Շվայնիցը և Ուհթոֆը կուրության առաջացման մասին.

դ. Դր. Դանիել Հ. Քրեսն ու դր. Ջոն Դ. Քուաքենբոսը ծխախոտի ծխից ալկոհոլի կարիքի առաջացման մասին.

ե. Դր. Ալեքսանդր Լամբերթը և դր. Շումեյքերը ծխախոտից ու խմիչքից հրաժարման փոխկապակցվածության մասին:

Եզրակացություն ծխախոտի հայտնաբերումից հետո հարբեցողության առավել շատ տարածվելու մասին:

4. Նիկոտինը՝ նախակարապետը թմրադեղի.

ա. Ծխախոտից դեպի թմրադեղ.

բ. Մայրերի տառապանքը.

գ. Ծխախոտը, խմիչքն ու թմրադեղը՝ դժոխքի ներխուժում:

5. Հոգևոր ողբերգությունը.

ա. Դր. Վիկտոր Վոգելը թմրամոլությամբ մարդու ամենաարագ կործանարար մեթոդի մասին.

բ. Թմրամոլությունը՝ հոգևոր ողբերգություն:

Մաս երկրորդ. ՍԵՌԱԿԱՆ ԿԱՊԱՆՔՆԵՐ

1. Կրքի ոգիների գործունեությունը.

ա. Սեռական կրքի կապը այլ կրքոտ սովորույթների՝ ծխախոտի, թմրադեղի և ալկոհոլի հետ:

բ. Համասեռամոլությունը՝ կրքի ոգու դրսևորում (Հռոմ. 1.24-28).

գ. Կրքի ոգիները՝ անկման (Սամսոնը՝ Դատ.16-ում), սեռական հանցագործությունների և մարդու կործանման պատճառ.

2. Հասարակությունը՝ ողողված սեռական սանձարձակության քարոզչությամբ

թերթերի ամսագրերի, պաստառների, ֆիլմերի, հեռուստահաղորդումների, արվեստի «գործերի», կրթական «բարեփոխումների» միջոցով, ինչպես նաև կառավարման մարմինների կողմից մարդու «իրավունքների» պաշտպանության, մի շարք «եկեղեցիների» թողտվության պատճառներով (տե՛ս Հավելված 5).

ա. Լոս Անջելեսում տպագրված մի ամսագրի առաջին էջի նյութերի վերնագրերը (Դաս 4-ի մաս 2-րդում).

բ. Ուիթնի Հյուսթոնի և Մադոննա Չիկկոնեի ողբերգության նախապատճառը՝ ընտանիքում.

գ. Կրթական համակարգի «բարեփոխումները».

դ. Էստրադային արվեստի «գործերը» (Փրեսլին, «Բիթլզը», «Ռոլինգ սթոուզը» և այլն).

ե. Ֆիլմաշխարհի «նվաճումները» (Ուոլտ Դիսնեյի «գաղափարախոսությունը», Հարրի Փոթերի կախարդությունը, Հոլիվուդի բռնության, նյութապաշտության, անբարոյության, և դիվային «արտադրությունը»).

զ. Պետական կառավարման մարմինների մտահոգությունը մարդու «իրավունքների» պաշտպանության նպատակով.

է. Մի շարք «եկեղեցիների» թողտվությունը.

3. Ազատագրության ծառայությունն Ալենի արթնության ժողովներում (Մաթ.10.7,8).

ա. Կրքի ոգիները՝ խաբեության դիմակով քողարկված.

բ. Հիսուսի գերազանց իշխանությունը (Ղուկաս 10.19: Հովհ.8.32,36: 1Հովհ.4.4).

գ. Սատանային դիմակայելու անհրաժեշտությունը (Հակ.4.7):

ԴԱՍ 5. ԲՌՆՈՒԹՅԱՆ ՈԳԻՆ (ՍՊԱՆՈՒԹՅՈՒՆ ԵՎ ՆԱԽԱՆՁ)

1. Կրկին տարատեսակ ոգիների աշխարհի մասին.

ա. Մարդու մեջ՝ տարատեսակ չար ոգիներ.

բ. Ոչ բոլոր դիվահարները՝ խելագար.

գ. Ճանաչել թշնամուն և մեր զորության աղբյուրը.

1) Հոգևոր պատերազմում պարտության մի պատճառի մասին.

2) Դավիթ թագավորի օրինակը.

3) Ազատագրությունից հետո՝ Սուրբ Հոգու ներբնակություն:

2. Սպանության ոգին.

ա. Համարներ Հին կտակարանից.

բ. Սպանության մոլուցք.

գ. Տարատեսակ դրսևորումներ.

1) Անհաղթահարելի զորություն.

2) Մթագնման նոպա.

3) Ինչ-որ կերպարանքի ազդեցությամբ կատարված անբացատրելի գործողություն.

4) Վամպիրություն.

5) Տանջահարությունից բավարարության ստացում:

3. Նախանձի ոգին (որ բերում է չարության զգացում ուրիշի հաջողություններն ու առավելությունները տեսնելիս).

ա. Նախանձի ոգին և կռապաշտությունը.

բ. Նախանձի ոգու դրսևորումները. են և հաճախ աշխատում են միասին:

1) Գործակցությունը սպանության ոգու հետ.

2) Նախանձի ոգին հոգևոր կյանքում.

3) Նախանձի ոգու կողոպուտը.

գ. Անհանդուրժողականություն նախանձի ոգու հանդեպ:

ԴԱՍ 6. ԱՆՆԿԱՏ ՈԳԻՆԵՐ

1. Ագահության ոգին.

ա. Ագահության ոգու դրսևորումներ.

բ. Նրա հակառակությունը Ավետարանի տարածմանը.

գ. Տասանորդի մասին հատվածներ Հին կտակարանից.

դ. Հատվածներ Աստծուց մեր բացարձակ կախվածության մասին.

ե. Հատվածներ Նոր կտակարանից.

2. Կլեպտոմանիա կամ գողության մոլուցք.

3. Ռիսկի՝ վտանգի տանող ոգին.

ա. Աստվածաշնչյան օրինակներ

1) Բաղտասար թագավորը.

2) Իսրայելի Աքաբ թագավորը.

3) Անանիան և Սափիրան.

4) Կորխը, Դաթանն ու Աբիրոնը.

5) Մարիամը:

բ. Ռիսկի ոգիները՝ ժամանակակից կյանքում.

1) Դրսևորումներ.

2) Սուրբգրային նախազգուշացումներ.

3) Ռիսկի ոգու մերժումը:

ԴԱՍ 7. ԱՆՆԿԱՏ ՈԳԻՆԵՐ (շարունակություն)

4. Հպարտության ոգին.

ա. Սեփական արտաքինի բացառիկության զգացողությունը՝ հպարտության արտահայտություն.

1) Արուսյակը.

2) Հեզաբել թագուհին.

3) Ճշմարիտ Ավետարանչությունը և ճչացող արտաքինի հարցը.

բ. Իշխանության սեփականաշնորհման զգացողությունը (կամ Նաբուգուդոնոսորի օրինակը):

գ. Ռասայական, տոհմիկ պատկանելիության հպարտությունը.

դ. Բացառիկ ընդունակություններ, շնորհներ, տաղանդ ունենալու հպարտությունը.

ե. Հոգևոր շնորհներ ունենալու հպարտությունը (ամենապրոբլեմատիկը հպարտության դրսևորումների մեջ).

5. Ինքնասպանության ոգին.

ա. Աստվածաշնչական օրինակներ (Սավուղը, Հուդան).

բ. Ժամանակակից օրինակ.

գ. Ինքնասպանության ոգու մերժումը.

6. Խոչընդոտող ոգիներ.

ա. Կրոնավորների օգտագործումը.

բ. Ամբոխի օգտագորումը.

գ. Բարեկամների օգտագործումը (Դավիթ և Մեղքող, ավագ և կրտսեր որդիները Ղուկ.15-ում):

ԴԱՍ 8. ՎԱԽԻ ՈԳԻՆԵՐ

1. Վախի կապանքը և դրդապատճառները.

ա. Վախի ոգին.

բ. Վախ առաջացնող հանգամանքներ.

գ. Վախը անորոշ զգացումից.

2. Վախի կապանքի հետևանքները.

ա. Վախը՝ պատճառ անպտղաբերության.

բ. Վախը խանգարում է արձագանքել Սուրբ Հոգու շարժմանը.

գ. Վախը կողոպտում է հավատքը.

3. Ազատագրությունը վախի կապանքից.

ա. Քրիստոսը՝ ազատարար.

բ. Ալենի անձնական վկայությունը.

գ. Ալենի ազատագրական ծառայության վկայությունները:

ԴԱՍ 9. Մաս առաջին. ՉԱՐ ՈԳԻՆԵՐԻՑ ԱԶԱՏԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆԸ.

1. Չար ոգիների կապանքներից ազատագրման համառոտ տեսությունը.

ա. Վերածննդի հետ միասին հավատացյալը պետք է ձգտի նաև չար ոգիների կողմից անձի և մարնի կապվածություններից ազատագրմանը (1Թես. 5.23: 2Կոր. 7.1).

բ. Նշված ազատագրմանը պետք է նախորդի տվյալ կապանքի բացահայտումը Սուրբ Հոգու լույսի տակ և Աստծու խոսքի հիման վրա (1Կոր. 12.10: Մարկ. 9. 16: 2Կոր. 4.4,6: 3Թագ. 22.21,22: 1Տիմ. 4.1).

գ. 1) Անհրաժեշտ պայմանը մեղքին ու սատանային հակառակ կանգնելն է (Հակ.4.7:Եփ.4.27).

2) Ազատագրության համար անհրաժեշտ է Հիսուսի անունով կապել սատանային և հեռացնել տվյալ կապանքը առաջացրած ոգուն (Մաթ. 18.18: Մարկ. 16.17).

3) Ազատագրությունը պահպանելու համար հարկ է հագնել Աստծու սպառազինությունը (Եփ. 6.12-18: 2Կոր. 10.4,5) և Սուրբ Հոգով լցվել (Եփ. 5.18-20).

2. Վերածնվածների՝ չար ոգիներին հեռացնելու իշխանությունը.

ա. Հիսուսի ազատագրական ծառայության շարունակումը Նրա հետնորդների կողմից.

բ. Քրիստոսի զորությունը՝ հասանելի Իր հետևորդներին.

գ. Իշխանության կիրառությունը չվերածնվածների համար՝ հանգդնություն, վերածնվածների համար՝ քաջալերություն.

դ. Ազատագրության ծառայությունը՝ անսահմանափակ.

3. Աստվածային բժշկությանը տանող միջոցները.

ա. Սուրբ Գրքում բժշկությունը՝ ավելի շատ խոսքով, քան՝ աղոթքով.

1) Հիսուսի օրինակը, որն այժմեական է նաև այսօր.

2) Հավատի անհրաժեշտությունը.